Rozdział II

Wczorajsza impreza była świetna! Każdy świetnie się bawił. To był bardzo radosny moment. Minęło dużo czasu, odkąd byłam aż tak szczęśliwa.

Usiadłam powolnie na łóżku i ziewnęłam, przeciągając się, po czym sprawdziłam godzinę.

9:46

-Ugh. Muszę być w pracy o 10:30.

Powoli powłóczyłam  swoje ciało z łóżka do mojej łazienki. Spojrzałam na swoje odbicie i prawie dostałam ataku serca. To tak wyglądam rano?

 -O boże…

Szybko umyłam twarz i zęby, przed rozczesaniem swoich kołtunów na włosach i ruszyłam w stronę szafy. Wybrałam proste czarne bikini, białe shorty i moją czerwoną bluzę z białym napisem ‘LIFEQUARD’. Szybko założyłam ubrania i założyłam białe japonki. Włosy związałam w niechlujnego koka i nałożyłam odrobinę wodoodpornej maskary i eyelinera.

Sprawdziłam jeszcze raz godzinę.

10:15

-Cholera, spóźnię się.

Pobiegłam do łazienki i złapałam swoją torbę plażową, upewniając się, że wzięłam ręcznik, krem do opalania, raybany i srebrny gwizdek. Teraz byłam pewna, że jestem gotowa i w końcu pośpiesznie zeszłam na dół.

-Dzień dobry kochanie- mama uśmiechnęła się przysuwając w moją stronę miskę Fruit Loops z mlekiem.

-Dzień dobry, dziękuję- odwzajemniłam uśmiech i szybko skonsumowałam śniadanie.

-Bądź ostrożna i nie rób niczego głupiego! Kocham cię!- krzyknęła, kiedy byłam już przy drzwiach wyjściowych.

-Będę! Też cię kocham mamo!- zachichotałam i wywróciłam oczami.

W końcu wyszłam.

~

Usiadłam na wysokim, ratowniczym  krześle, naprzeciwko brzegu. Jak zwykle na plaży było mnóstwo ludzi. Obserwowałam i wyjęłam swój telefon.

Siedem nowych wiadomości?

Kliknęłam na tekst i zobaczyłam, że wszystkie są od Luke’a. Co za nieudacznik…

‘Do: Violet*;

Oh Violet!

Obudź się ty leniwa dupo ;)

(wysłane o 9:00)’

‘Do: Violet*;

YO PEDALE, OBUDŹ SIĘ. D:<

(wysłane o 9:05)’

‘Do: Violet*;

Jesteś cieniasem.

Nudzi mi się, proszę obudź się. :P

(wysłane o 9:10)’

‘Do: Violet*;

Mój dom się pali!

POMOCY! ;O

(wysłane o 9:15)’

‘Do: Violet*;

Nie mogę uwierzyć, ze się po tym nie obudziłaś… L

Wyskoczyłbym z łóżka, jeśli byś mi coś takiego wysłała…</3

(wysłane o 9:20)’

‘Do: Violet*;

Cholera, dziewczyno. Do której ty śpisz?

(wysłane o 9:25)’

‘Do: Violet*;

A ona się nadal nie obudziła!

Ok, poddaję się. K

(wysłane o 9:30)’

Przed odpisaniem nie mogłam powstrzymać śmiechu z powodu jego komicznych wiadomości.

‘Do: Luke the Penguin :3

Leszczu, obudziłam się 16 minut po twojej ostatniej wiadomości. Przepraszam, Lukey pookie, musiałam się przygotować do pracy, w dodatku się spóźniłam, dlatego nie mogłam odpisać… I dlatego, że dopiero zobaczyłam nowe wiadomości…Więc, jeszcze raz przepraszam.

Oh i swoją drogą, nawet jeśli bym wiedziała, że twój dom stoi w płomieniach i tak bym nie przyjechała. Byłabym za leniwa- LOL, ŻART. KOCHAM CIĘ BARDZO MOCNO <3 <3 <3’

Prawie natychmiast dostałam wiadomość.

‘Do: Violet*;

Lol, spieprzaj. Nie jestem cieniasem, ty jesteś. To nauczka, może powinnaś kłaść się wcześniej. Oh w porządku, rozumiem. Praca to suka.

Kocham cię- LOL NIE- Żart, serio kocham cię… Nawet, jeśli jesteś psychiczna’

Przewróciłam oczami z powodu ostatniej części i znowu mu odpisałam.

‘Do: Luke the Penguin :3

Też cię kocham, nawet kiedy jesteś zarozumiałym dupkiem <3’

‘Do: Violet*;

Aha, nie jestem zarozumiałym dupkiem,  obiecałem ci, że się w niego nie zamienię, pamiętasz?

Więc, tak czy inaczej… Ashton i Heather prawdopodobnie zostają u niej, Michael i Calum zostają na noc u swoich rodzin. Więc może chciałabyś spędzić noc, tutaj ze mną?

Jestem samotny. Proszę? L’

Hmm… Szybko napisałam do swojej mamy.

‘Do: Mommy <3

Cześć Mamo!

Luke pyta czy mogłabym dzisiaj u niego nocować?’

Czekałam około 2 minut na odpowiedź.

‘Do: Violet*;

Jasne kochanie, tylko nie rób niczego, czego ja bym nie zrobiła ;)

O której godzinie będziesz jutro w domu?’

Wywróciłam oczami. Jak moja mama mogła tak myśleć?

‘Do: Mommy <3

Eww mamo!

To obrzydliwe…

Prawdopodobnie przed 20.

Wpadnę po pracy, żeby wziąć kilka rzeczy.

Kocham cię! J <3’

I z tym szybko napisałam do Luke’a.

‘Do: Luke the Penguin :3

Mama się zgodziła.

Będę u ciebie około 16.

Muszę kończyć… Szef może się wkurzyć.

Do zobaczenia później.

Kocham cię, cieniasie :3 <3’

Wyłączyłam telefon i z powrotem wrzuciłam go do plażowej torby.

~~

Pokonałam schody do mojego pokoju i zaczęłam pakować rzeczy do snu.

Wyciągnęłam jeden z moich plecaków i wepchnęłam do niego potrzebne rzeczy;  do których należała za duża szara bluza, szare puszyste skarpety, para czarnych spodni do spania, szczoteczka do zębów, maskara, podkład, eyeliner, szczotka do włosów, dezodorant, różowy koc z polaru, jasne shorty z wysokim stanem, biała opaska i biały top.

Szybko przebrałam się w dopasowane majtki i stanik w pingwiny ( nie oceniajcie), białą opaskę, biały krótki top, koralowe szorty i moje białe converse. Rozpuściłam włosy, poprawiając nieład panujący na mojej głowie i zaplotłam je we francuskiego warkocza.

Uśmiechnęłam się do swojego odbicia w lustrze, chwyciłam plecak, telefon i ruszyłam do domu chłopaków.

~~

Po 10 minutach dotarłam do chłopaków. Zapukałam w drzwi, używając naszego ‘Sekretnego kodu’ i po mniej niż 10 sekundach Luke wpuścił mnie do środka.

-Hej, Lukey pookie- zachichotałam i położyłam swój plecak obok kanapy, na której zaraz usiadłam.

Zamknął drzwi wejściowe, po czym usiadł obok mnie. –Musisz przestać mnie tak nazywać.

-Nigdy- uśmiechnęłam się głupawo, a Luke położył głowę na moich kolanach i zarzucił nogi na podłokietnik, po drugiej stronie kanapy.

-Co chcesz obejrzeć?- zapytał, kiedy moje brązowe oczy spotkały jego w kolorze oceanu.

Spojrzałam w dół na niego i wzruszyłam ramionami. –Obejrzyjmy coś fajnego.

Wzięłam pilot ze stolika przy kanapie i zaczęłam przeglądać kanały.

Spongebob…

Family Guy…

The Grudge…

Adventure Time…

Ace of Cakes…

Hannah Montana…

4 Weddings…

Property Brothers…

Sweet 16…

Say Yes To The Dress…

Westchnęłam ciężko poirytowana i kontynuowałam przeglądanie kanałów.

-A Walk To Remember!- pisnęłam z podekscytowania.

-Huh?-  Luke uniósł brew, patrząc na ekran.

-To mój ulubiony film- przewróciłam oczami i pogłośniłam telewizor.

Film dopiero się zaczął i właśnie była scena, kiedy dziecko skacze z wieży do wody i traci przytomność. Landon i jego przyjaciele próbują go bezpiecznie wyciągnąć z wody.

-Nigdy wcześniej nie oglądałem tego filmu- wymamrotał.

-Więc dzisiaj jest twój szczęśliwy dzień, ponieważ go oglądasz- położyłam palec na jego ustach, aby się więcej nie odzywał.

***

No i mamy rozdział 2. Dzięki za wszystkie komentarze :)

Kocham Was <3